powrót
Metoda - Terapia tańcem i ruchem

 Psychoterapia tańcem i ruchem powstała po II wojnie światowej na terenie Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Metoda znana jest powszechnie pod oryginalną anglojezyczną nazwą DMT- Dance Movement Therapy. Metoda ta bazuje na założeniu, iż ciało i psychika są ze sobą połączone. Nasze stany psychiczne wpływają na nasze cielesne samopoczucie a odczucia płynące z naszego ciała oddziaływują na nasz stan psychiczny. W procesie psychoterapii tańcem i ruchem wykorzystywane jest połączenie pomiędzy naszymi przeżyciami wewnętrzmymi i ich ruchową ekspresją.
 
 Konflikty, wspomienia i przeżycia, o których mówienie jest często zbyt trudne, lub niemożliwe, mają szansę na przepracowanie w trakcie psychoterapii tańcem i ruchem – pozwala ona bowiem na dotarcie do tego co nieświadome, ukryte, do wiedzy naszego ciała. Wykorzystanie ruchu w psychoterapii pozwala na odbudowanie jedności emocjonalnej, intelektualnej, społecznej i cielesnej, którą jest każdy z nas.
 
 Formy pracy - Psychoterapia tańcem i ruchem może być stosowana jako terapia grupowa, indywidualna, rodzinna, lub par. Jest metodą wykorzystywaną w pracy z dziećmi (Organizacja Narodów Zjednoczonych uznała terapię tańcem i ruchem za zalecaną w pracy z dziećmi, które doświadczyły traumy), nastolatkami, dorosłymi a także osobami starszymi. Psychoterapia tańcem i ruchem jest skutecznie stosowana zarówno w pracy z osobami, które cierpią na różnego rodzaju zaburzenia, lub doświadczyły w swoim życiu traumatycznych wydarzeń, jak również z osobami, które pragną pogłębić swoją samoświadomość i skontaktować się z przeżyciami płynącymi z  ciała.

do góry